Stanisław Kozicki (1876-1958) – polityk narodowo-demokratyczny, publicysta i historyk. Studiował w Berlinie i w Halle. Od 1900 r. członek Ligi Narodowej. W 1918 r. został mianowany przez Romana Dmowskiego sekretarzem generalnym delegacji polskiej na Konferencję Pokojową w Paryżu zakończoną podpisaniem traktatu wersalskiego. W maju 1920 r. powrócił do Polski i osiadł w Poznaniu. W 1922 r. Kozicki został wybrany do Sejmu z listy Związku Ludowo-Narodowego. W 1926 r. objął funkcję ambasadora RP w Rzymie. W latach 1928-1935 piastował mandat senatora RP. Podczas II-ej wojny światowej był doradcą politycznym AK przy gen. Stefanie Grocie-Roweckim. Po upadku powstania Kozicki opuścił Warszawę, inwigilowany przez UB, mieszkał w Krakowie, a od 1947 w Polanicy Zdroju.
Zmarł w 1958 w wieku 82 lat. W 2001 z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Polanicy odsłonięto tablicę upamiętniającą Stanisława Kozickiego, przed domem, w którym mieszkał.
Dom przy ul. Elsterskiej 6 w Polanicy-Zdroju, w którym mieszkali Koziccy od 20 marca 1947 r. do śmierci |
Grób Stanisława i Marii Kozickich na cmentarzu w Polanicy-Zdroju |
Bibliografia:
- Stanisław Kozicki. Pamiętnik 1876-1939, oprac., przedmowa i przypisy Marian Mroczko, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pomorskiej, Słupsk 2009;
- Marian Mroczko, Stanisław Kozicki 1876-1958. Biografia polityczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1999;
- Marian Mroczko, Stanisław Kozicki 1876-1958. Polityk i patriota, "Nieregularnik Polanicki", nr 1(2)/2002, s. 12-15;
- Grażyna Redmerska, Odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej dr. Stanisławowi Kozickiemu, „Nieregularnik Polanicki” nr 1(2)/2002, s. 11.