Urodził się w Polanicy-Zdroju, ale całe swoje młodzieńcze i sportowe życie związał ze Śląskiem. Tutaj zdobył wykształcenie, tutaj zainteresował się z powodzeniem pięściarstwem i tutaj, pomimo wielu wysiłków, zakończył swoją ostatnią, długą i ciężką, walkę o... życie. Lubiany w gronie przyjaciół i kolegów. Zawsze uczynny i sympatyczny, otwarty na dziennikarskie pytania, podczas których, jako doskonały gawędziarz, barwnie opowiadał o swoich ringowych bojach. Jego walką życia był półfinał MŚ W Hawanie (1974).
ZBIGNIEW KICKA ur. 09.04.1950, Polanica-Zdrój - zm. 04.05.2022
Zbigniew Kicka urodził się 9 kwietnia 1950 w Polanicy-Zdroju, jako syn Stanisława i Joanny Waszak. Absolwent ZSZ w Bielsku-Białej (1967). Trener II-kl. (1980).
Zawodnik (172 cm, 67 kg) BBTS Bielsko (1965-71), Górnika Radlin (1971-73),
Górnika Pszów (1973-82). Kicka był także 2-krotnym Mistrzem Śląska juniorów i 9-krotnym seniorów. 2-krotny mistrz Polski (1978, 1979). 8-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych (1974-78, 5 zw., 3 por.).
2-krotny uczestnik MŚ (1974, 1978). W Hawanie (1974), jako pierwszy Polak wywalczył medal brązowy. Tam po trzech zwycięstwach przegrał walkę półfinałową z Clintonem Jacksonem (USA). Mistrzem świata został Kubańczyk Emilio Correa. Na trzecim miejscu z Kicką uplasował się Plamen Jankow (Bułgaria). Dwukrotny zwycięzca turnieju „Czarne Diamenty” (1974, 1977). W sumie stoczył 320 walk (277 zwycięstw, 6 remisów, 37 porażek). Po zakończeniu kariery sportowej - szkoleniowiec w Górniku Pszów (aż do likwidacji), a potem Concordii Knurów i Jastrzębia. Zasłużony Mistrz Sportu (1982). Odznaczony Złotą Odznaką ŚZB (1973), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1976), brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1974), Odznaką Zasłużony dla Górnictwa PRL (1988). Członek Klubu Olimpijczyka „Sokolnia” w Rybniku (od 2001).
Oprac. Jerzy Szczygielski